O tempo que un cliente se demora en pagarnos ou o financiamento que nos lle damos, repercute no noso capital circulante. E dicir, temos que adianta-los cartos das mercadorías ou dos servizos ata que o cliente nos paga. Polo tanto debemos ter calculado cal e o plan de cobro ós clientes, cales son os descontos que lle imos facer e como vai repercutir isto financeiramente na nosa empresa.
Do mesmo xeito que nós financiamos ós nosos clientes, a nós finánciannos os nosos provedores, polo tanto, canto máis tardemos en pagarlles maior financiamento temos na empresa. Isto tamén se debe contemplar a través dun plan onde debe estar estipulado cal é o financiamento que necesitamos dos nosos provedores e cal é a que podemos conseguir.
Os financiamentos de clientes e provedores deben estudiarse conxuntamente para saber se a nosa sociedade sae beneficiada ou prexudicada das dúas relacións. Debemos procurar establecer un período de cobro ós nosos clientes inferior os que nos conceden os provedores, xa que de non ser así podemos provocar graves problemas de liquidez.
E necesario establecer o Plan de Tesourería mensual, para o primeiro ano de actividade, xa que vai ser o ano que mais se precise ter control sobre os recursos que entren e os que saen, aínda que é conveniente realizar a previsión anual dos seguintes catro anos.
Unha das cuestións primordiais a ter en conta é que o beneficio que aparece reflectido no balance de explotación non equivale a ter o diñeiro en efectivo. Isto é así, porque normalmente nos balances de explotación o criterio utilizado é o de devengo. É dicir, as vendas se contabilizan no momento en que se realizan, aínda que o seu cobro efectivo non se faga ata algún tempo despois.
Para realizar o plan de tesourería partírase inicialmente da conta de explotación prevista, xa que os datos dos ingresos e gastos son o punto de partida para o cálculo de cobros e pagos.
O plan de tesourería reflexa as entradas e saídas efectivas de cartos que se producen na empresa. Para confeccionar o mesmo, débemos coñecer como mínimo:
1) a porcentaxe das vendas que se realizan ó contado do total de vendas, e o período medio de cobro do resto das vendas.
2) a porcentaxe das compras que se realizan ó contado, e o periodo medio de pago do resto das compras.
3) os anticipos que se pagan ós provedores e os que se reciben dos clientes.
4) unha previsión dos impagados que se poden ter.
Ó ter un apartado final de necesidades, nos orientará e anticipará en cales meses teremos dificultades e así poder buscar solucións.
O Balance de Situación amosa como se dunha fotografía se tratase, a situación global da empresa nun intre determinado, con el coñecemos a estructura necesaria para o desenvolvemento da actividade e como a temos financiada.
Sería aconsellable que tanto o Balance de Resultados como o Balance de Situación, fosen comparados cos das empresas da competencia. Estos estados contables podémolos atopar nos rexistros mercantís ou de cooperativas, co obxecto de estudia-la optimización dos recursos e o volume de actividade que desenvolven con esa estructura.
Tal como fixemos co análise de mercado, debemos coñecer como fan as empresas que prestan os mesmos servizos que nós, como se financian, que investimentos teñen, canto lles custa mante-la empresa, e prestar os servizos, se os prezos seus cubren os custos, etc..
ANALISE DA SITUACIÓN ECONÓMICA-FINANCEIRA DA COOPERATIVA. Técnicas de Presentación da Información e Análise Economico Financeiro.
Unha vez que a empresa inicia a súa actividade, a Contabilidade vai ser o sistema de información que tentará reflexar en termos económicos a situación da empresa en todo momento, co obxectivo, de proporcionar ós socios datos de apoio a toma de decisións.
É moi importante que – como se dixo anteriormente- tódolos estados provisionais unha vez en marcha a cooperativa, se comparen cos reais para así ter unha visión clara de onde queríamos ir e a onde estamos indo, e cales foron as causas destas desviacións.
Chegado a este intre, é preciso que atopedes resposta a se é rendable o voso proxecto, se vale a pena montar a empresa, se vos satisface o futuro profesional previsto, etc. A análise económica permite avaliar a rendabilidade, a liquidez e o risco asociado ó proxecto que se está a estudiar.
A finalidade que se persigue coa presente análise é acotar a incertidume na estimación do resultado do proxecto, rebaixando deste xeito o risco á hora de montar a empresa, ou cando menos, que o fagades con coñecemento de causa.
Os criterios de avaliación económica dos proxectos son os seguintes:
Rendabilidade: a rendabilidade do investimento permite retribuir as fontes que o financiaron, mediante o pago de intereses ós préstamos recibidos, ou ben en forma de retornos cooperativos (dividendos) como retribucións do capital propio investido. Unha forma sinxela de coñecer que rendabilidade nos vai dar a coperativa e comparar os beneficios co investimento necesario, en termos relativos
Liquidez: mide a capacidade de transformación en diñeiro dos activos do proxecto sen que se incurra en perdas do principal.
Risco: Neste apartado é necesario aclarar previamente a diferencia entre incertidume e risco. O contexto de incertidume acontece cando se descoñece por completo o valor das variables económicas no futuro. O contexto de risco acontece cando se descoñece o valor das variables económicas no futuro, aínda que sí se coñece polo menos as probabilidades de acontecemento. Normalmente a maior risco maior rendabilidade.
Para resumir brevemente o máis importante dos aspectos económicos: Que medios técnicos e materiais necesitaremos? Como imos adquirilos, como imos financialos? Que ingresos e gastos esperamos obter e cantos destes se convertirán en cobros e pagos e a que prazo? É rendable ó noso proxecto?. En calqueira caso a rendabilidade económica non o é todo, debemos ver a cooperativa no seu conxunto, sopesando a maiores, servizos que presta, postos de traballo que xera, satisfacción co ambiente de traballo, etc.
|
